Zelfs als de grote namen in de olie-exploratie en productie aan het herstellen zijn van de pandemie, denken we niet dat ze het waard zijn om in te investeren. Hier is waarom.
Wat is hier aan de hand
Vorige maand zag NextEra Energy (‘s werelds grootste producent van wind- en zonne-energie) de marktwaarde inhalen van ExxonMobil (ooit het grootste openbare bedrijf van de wereld).
Als dat niet een indicatie is van de tijd waarin we leven, dan moet je het volgende overwegen. Volgens investeringsbank Oppenheimer bevindt momenteel de gehele olie en gas gedomineerde energiesector zich op het laagste niveau in vergelijking met de S&P 500 index sinds 1931.
Bron: CNBC
Er zijn in bepaalde delen van de sector koopmogelijkheden. Analisten zijn van mening dat je een bepaald gebied moet vermijden, en dat zijn oplopende olie-exploratie- en productiebedrijven (E&P) die zijn vertegenwoordigd inexchange traded funds (ETFs).
Wat betekent dit?
E&P’s zoeken naar oliereserves en winnen de olie die ze hebben gevonden. Hydraulisch breken (fracken) is een methode om schaliegas vrij te maken door millimeter grote scheurtjes te creëren in het brongesteente waar het gas in opgesloten zit. Dit laatste proces is specifiek gericht op E&P’s in de Verenigde Staten. Zodra de olie op is, wordt deze tegen gangbare marktprijzen verkocht aan downstream bedrijven die deze omzetten in bruikbare producten zoals brandstof en plastic. Downstream is een gedeelte van een oliemaatschappij dat zich bezighoudt met verkoop en transport, en met upstream worden alle werkzaamheden bedoeld die te maken hebben met het zoeken naar en winnen van delfstoffen.
Er zijn twee belangrijke problemen met Amerikaanse E&P’s. Ten eerste is fracken zeer complex en relatief duur. Ten tweede hebben de oliebronnen die via deze methode worden geproduceerd te maken met forse daling tarieven. Na een jaar produceert een put dat gefrackt is slechts een fractie van wat het eerst deed tijdens de eerste maand.
Deze twee problemen betekenen dat Amerikaanse E&P’s voortdurend grote hoeveelheden geld moeten uitgeven aan het boren van nieuwe oliebronnen om de dalende productie bij eerdere bronnen te compenseren. Alleen al het onderhouden van een stabiel productieniveau vereist veel kapitaaluitgaven, en een groeiende productie is zelfs nog duurder. Daarom zal het niet als verrassing komen dat de E&P industrie nooit een positieve FCF (Free Cash Flow) maakt. Free cash flow is een situatie waarin bijvoorbeeld aandeelhouders bekijken hoeveel geld er beschikbaar is om uit te keren en dit dan uitkeren. Negatieve FCF moet worden gecompenseerd door externe financiering, bijvoorbeeld door geld te lenen of nieuwe aandelen uit te geven.
Bron: Morningstar, bedrijven reportages
Waarom is dit voor mij belangrijk?
Het bezitten van aandelen van een bedrijf dat ieder jaar FCF genereert en een deel van die winst aan je uitkeert via dividenden of terugkoop van eigen aandelen, is als het bezitten van een kip. De kip produceert eieren en die verkopen dekken meer van de kosten dan de kippenvoer, strooisel en de beveiliging van het hok tegen roofdieren. Het bezitten van een E&P is meer als het bezitten van een kalkoen. Je moet hem constant vetmesten en er is geen garantie dat er zoveel vlees aan zal zitten met Thanksgiving. E&P’s moeten constant meer uitgeven om de productie te laten groeien, met de bedoeling dat ze op een bepaalt punt in de toekomst daarmee minderen en FCF gaan verdelen onder aandeelhouders. De huidige waarde van een E&P bestaat vrijwel geheel uit de eindwaarde die terug naar het heden is omgezet.
Er is wel een veronderstelling. De olieprijs maakt de productie ervan tot ver in de toekomst nog steeds de moeite waard. Die veronderstelling heeft, net als de E&P’s zelf, talloze gaten. De vraag naar olie is sterk geconcentreerd in transportbrandstoffen, en elektrische voertuigen onderdrukken steeds meer de behoefte van benzine en diesel. De grote olieproducerende landen, die bekend staan als de OPEC, hebben dit jaar ook drastische bezuinigingen doorgevoerd. Dit was een poging om de prijzen op te krikken, maar het plan is dat deze uiteindelijk worden teruggedraaid. Er is geen belegger voor nodig om erachter te komen wat er gebeurd als de vraag afneemt en het aanbod toeneemt.
Stel je een scenario voor waarin E&P’s het komende decennium geld blijven lenen en nieuwe aandelen verkopen om hun uitgaven te financieren. Ze zullen dan over 10 jaar nog steeds geld moeten uitgeven om de productie dalingen van oude putten te compenseren. Als de olieprijzen dan tussen de $20 en $30 liggen, is het moeilijk in te schatten hoe E&P’s de FCF zouden kunnen genereren. Hoe waardeer je een bedrijf dat plausibel geen FCF zal genereren tijdens zijn hele levensduur? Niet. Daarom denken analisten dat het een slim idee is om upstream olie te laten liggen.
Al onze artikelen worden 3 dagen voordat ze op onze blog komen gepost in de Beleggers Academy Community. Wil jij er als eerste bij zijn? Join dan de Community!
